حمید عمیدی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص مطالبات پرستاران شاغل در بیمارستان‌های تامین اجتماعی گفت: سازمان تامین اجتماعی باید قانون ارتقای بهره‌وری را در سال ۸۸ اجرا می‌کرد، اما آن را به سال ۹۱ موکول کرد. طبق قانون باید این معوقه به پرستاران پرداخت شود، اما با وجود رایزنی‌های متعدد ما در این زمینه، تامین اجتماعی آن را نپذیرفت و  در نهایت به دیوان عدالت اداری شکایت کردیم تا اینکه امسال به صورت ناقص اجرایی شد.

وی در ادامه اضافه کرد: این پرداخت‌ها به صورت کامل نیست، یعنی بخشی از اضافه کاری پرستاران  به بهانه اینکه سقف اضافه کاری پرسنل درمان ۱۷۵ ساعت است و شما بیشتر از آن کار کرده‌اید، پرداخت نمی‌شود. این در حالی است که ما اضافه کاری اجباری داریم.

به گفته معاون پشتیبانی سازمان نظام پرستاری، در حالی  پرداخت ناقص این معوقه‌ها با نرخ سال ۸۸ انجام می‌شود که سازمان تامین اجتماعی، طلب خود از پرستاران مانند حق بیمه سربازی و ... را با نرخ امروز دریافت می‌کند.  

عمیدی ادامه داد: ما حدود دو سال بر سر این موضوع مذاکره کردیم، ولی به صورت مدام مدیرعامل عوض می‌شد و هرکدام نیز قول‌هایی می‌دادند. ما به آقای خسروانی مقدم، مدیرکل درمان سازمان تامین اجتماعی استان تهران، از طرف سازمان نظام پرستاری دو مرتبه نامه فرستادیم و درخواست وقت ملاقات کرده‌ایم، اما وی هنوز وقت ملاقات به ما نداده‌ است. همچنین دو مرتبه هم برای دکتر نوربخش نامه‌ای ارسال شده و درخواست ملاقات کردیم ولی پذیرفته نشده‌است؛ این یعنی سازمان تامین اجتماعی برای پرستاران ارزشی قائل نیست.

انگیزشی که ناقص ماند

معاون پشتیبانی سازمان نظام پرستاری در خصوص  مشکلات طرح انگیزش که در بیمارستان‌های تامین اجتماعی به جای کارانه در حال اجراست نیز توضیح داد و گفت: ما به شدت به عملکرد سازمان تامین اجتماعی در طرح تحول نظام سلامت انتقاد داریم. بعد از اجرای این طرح نباید در بیمارستان‌های تامین اجتماعی تغییری اتفاق می‌افتاد، اما بعد از اجرای طرح، تعرفه‌های آن هم سه برابر شد و درآمد پزشکان هم به همین ترتیب افزایش یافت. در عین حال،  چون کارانه پرستاران و غیر پزشکان تابعی از کارانه پزشکان بود، باید کارانه ما هم سه برابر می‌شد. قبل از طرح تحول، میزان کارانه پرستاران یک میلیون تومان بود و طبق همین روند، باید سه میلیون تومان دریافت می‌کردیم. اما سازمان نام کارانه‌ها را به "انگیزش" تغییر داد و قرار شد این رقم به  شش برابر برسد. اما در اجرای آیین نامه‌ آن، این عدد به سه برابر کاهش داده شد و در اجرای آن شاهد بودیم که در سه ماه اول طرح انگیزش، دو برابر میزان کارانه قبلی پرداخت کردند و باز هم این رقم را به ۱.۲ برابر رساندند.  

عمیدی همچنین تصریح کرد: برای همین رقم نیز سقف گذاشته شده است و بر اساس امتیازی که به پرستاران داده می‌شود، متفاوت است. الان بیشترین کارانه‌ای که دریافت می‌شود حدود یک میلیون و ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان است. در حالی که حداقل باید سه برابر می‌شد. از طرفی هم بار کاری پرستاران بسیار زیاده شده‌ است ولی متاسفانه دیده نمی‌شود. حتی با پرسنلی که استعلاجی می‌گیرند نیز همکاری نمی‌شود و می‌گویند نیرو کم داریم.

قانون مشاغل سخت و زیان آور اجرا نمی‌شود

وی یکی دیگر از مشکلات پرستاران شاغل در بیمارستان‌های تامین اجتماعی را پرداخت نادرست سختی کار عنوان کرد و افزود: سختی کار پرستاران قبلا بر اساس حقوق مبنا محاسبه می‌شد و تا سال۸۶  نیز این مبلغ به درستی پرداخت می‌شد و  سختی کار هم از ۲۵ تا ۷۵ درصد این حقوق متغیر بود. ولی از سال ۸۶ تا امروز، سختی کار اضافه نشده‌است، در حالی که هر سال حقوق بیشتر می‌شود. دوسال پیش به این موضوع اعتراض کردیم  و در نتیجه رقم آن را تغییر دادند و در حال حاضر سقف پرداخت آن ۹۰ هزار تومان است. نوبت کاری و سختی کار آنها طبق قانون پرداخت نمی‌شود. چرا باید برای گرفتن حق از سازمانی که خود پرستاران برای آن کار می‌کنند  و با پول بیمه شدگان می‌چرخد، دائم شکایت کرد؟

وی در ادامه بیان کرد:  قانون مشاغل سخت و زیان آور هم برای این گروه از پرستاران اجرایی نمی‌شود. به تازگی نیز  فقط بخش بازنشستگی، آن هم با ۲۵ روز حقوق اجرا می‌شود. ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی می‌گوید هر یک سال خدمت در مشاغل سخت و زیان‌آور، یک ونیم برابر حساب می‌شود. یعنی ما هم مانند بیمارستان‌های خصوصی باید با ۳۰ روز حقوق بازنشسته شویم ولی آنها با ۲۵ روز حقوق بازنشسته می‌کنند. پرستارانی که به این موضوع شکایت کنند،   می‌توانند این پنج روز را با شکایت بگیرند.

وی تاکید کرد: حق ۹۵ درصد جامعه پرستاران در تامین اجتماعی ضایع می‌شود. آنها هرسال  با مدیرعامل ملاقات داشتند ولی از زمانی که آقای نوربخش آمده‌اند تا امروز این اتفاق نیفتاده است و یک بار هم موفق نشده‌اند با وی دیدار داشته باشند.