به گزارش ایرنا، محمد میرزابیگی با اشاره به تاخیر بیمه‌ها در پرداخت مطالبات بیمارستان‌ها، گفت: «مطالبات بیمارستان‌ها از بیمه ها بین ۵ تا ١٢ماه در استان‌های مختلف به تعویق افتاده است و این مسئله موجب عقب افتادن پرداخت کارانه‌های پرستاران و سایر کارکنان بالینی شده است به‌طوری که هرجا که برای بازدید از بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنیم، در مقابل پرستاران خجالت‌زده و شرمنده‌ایم.»
وی ادامه داد: «در ابتدای فعالیت دولت یازدهم، وزارت بهداشت در سال 92 و 93 توانست در یک مقطع زمانی میزان مطالبات معوقه پرستاران را به صفر برساند اما بعد از آن مجددا به علت رفتار غیر قابل توجیه بیمه‌ها و عقب افتادن ۵ تا ١٢ماهه پرداخت بیمه‌ها،‌ ماه‌هاست که پرستاران کارانه نگرفته‌اند.»
معاون پرستاری وزیر بهداشت تاکید کرد: «این همه عقب ماندگی در پرداخت مطالبات، برای پرستاران واقعا توجیه ندارد و سوال این است که اگر خود مسئولان بیمه‌ها به جای پرستاران بودند می‌توانستند این وضعیت را تحمل کنند.» میرزابیگی افزود: «نه تنها پرستاران بلکه سایر کارکنان بالینی نظام سلامت اعم از پزشکان و پیراپزشکان شاغل در بیمارستان ها نیز وضعیت مشابه دارند، اما کار پرستاران سخت تر است، آنان 24ساعته بر بالین بیماران هستند و از آنان مراقبت می‌کنند، هیچ کار دیگری نیز بیرون از بیمارستان ندارند و تنها درآمدشان از کار در بیمارستان است. آنان تمام زندگی‌شان را با درآمد بیمارستان تنظیم می‌کنند و اگر تاکنون به کار خودشان ادامه می‌دهند، فقط به خاطر نجابت آنها و پایبندی آنها به اخلاق حرفه‌ای و سلامت مردم است.»
وی گفت: «با اجرای طرح تحول سلامت، قرار این بود که بیمه‌ها نیز پا به پای وزارت بهداشت به میدان بیایند و با پرداخت به موقع مطالبات پرسنل و کارکنان نظام سلامت برای بهبود کمی و کیفی خدمات سلامت کمک کنند، اما این میزان تاخیر در پرداخت‌های پرسنلی و طلبکاری از بیمه‌ها بی‌سابقه است و فقط رفتار ایثارگرانه و اخلاق‌مدارانه پرستاران است که باعث شده خللی در خدمات رسانی به مردم در بیمارستانها به وجود نیاید.»
معاون وزیر بهداشت ادامه داد: «پیشنهاد من به سازمان‌های بیمه‌گر این است که علت کمبود منابع را در روش مدیریت منابع و اولویت‌بندی خود در اختصاص منابع جست‌وجو کنند و حداقل پرداخت معوقات پرسنلی را جلو بیندازند و این بخش را هرچه زودتر در اولویت قرار دهند تا بیش از این، موجب نارضایتی کارکنان بیمارستان‌ها نشود.»
وی اضافه کرد: «مشکل مراکز درمانی با بیمه‌ها دو بخش دارد، یکی اینکه بیمه‌ها بعد از دریافت اسناد مالی بیمارستان‌ها، آنها را ممیزی می‌کنند، کسوراتی بین ۵ تا ١٧درصد می‌زنند که معلوم نیست چقدر کارشناسی و علمی است. مشکل بعدی نیز همین تاخیر چندین ماهه در پرداخت مطالبات است که توجیه کارشناسی ندارد و باید ظرف مدت قانونی این مطالبات را تسویه کنند.»
میرزابیگی افزود: «از سازمان‌های بیمه‌گر می‌خواهیم به هر نحوی که ممیزی می‌کنند و با هر فرمولی که گردش مالی خود را محاسبه و مدیریت می‌کنند اقدام کنند، اما فعلا پرداخت مطالبات کارکنان بیمارستان‌ها را جلو بیندازند، زیرا عقب ‌افتادن بیش از دو تا سه ماهه مطالبات پرسنلی از نگاه پرستاران و سایر کارکنان نظام سلامت توجیه‌پذیر نیست و اوضاع نارضایتی پرستاران نگران‌کننده است.»