براستی تعیین سیاست های کلی نظام سلامت کشور با کیست ؟

از اوایل سال  1393 که جریان عدالت خواهی شکل جدیدی بخود گرفت و بدنبال اجرای طرح ظربتی تحول نظام سلامت و درمان عارضه زیر میزی پزشکان که با واریزی یک جهته وجوه دریافتی از بیمه ها و یک درصد ارزش افزوده و درصد اختصاصی از یارانه ها شکل گرفت حرکت جامعه پرستاری نیز با اتکا به بدنه اجرایی نظام سلامت که با اکثریت مطلق پرستاران شکل گرفته راه خود را پیدا کرد

حرکت های تند و کند پرستاران عدالت خواه هر چند می توانست با اتکا به اکثریت مطلق خود به سمت و سوی حرکت های رادیکالی پیش برود و خواسته های خود را به قول دوستان در کف خیابان جستجو کند ، اما این راه را نپسندید و با هدایت و راهنمایی لیدر توانا و با سابقه ی خود تصمیم گرفت درخواست مطالبات قانونی خود از طریق راهکارهای قانونی و مدنی در پیش بگیرد و با حضور گسترده خود در انتخابات سازمان نظام پرستاری درخرداد ماه اخیر و با کسب اکثریت مطلق توانست هییت مدیره های سازمان صنفی خود را با خواسته های خود همراه کند.

در انتخابات شورای عالی نیز علی رغم تلاش جناح شکست خورده و بابیداری و حضور بدنه پرستاری ، اعضای شورای عالی پرستاری کشور نیز با اکثریت مطلق در اختیار جریان عدالت خواه قرار گرفت و دوره چهارم فعالیت های سازمان نظام پرستاری کشور با قدرت و باپشتوانه اکثریت کار خود را اغاز کرد و با تغییر و جایگزینی رهبران جریان عدالت بجای گروه وابسته قبل، ساختار این سازمان صنفی قطعا دچار تغییرات و دستخوش حوادث زیادی خواهد بود

بر همین اساس سیاست های جدیدی در مقابله با این جریان در بدنه جناح اقلیت و قدرتمند و تصمیم ساز وزارت شکل گرفت که نشان دهنده ی تصمیم جدی جناح مغلوب درانتخابات اخیر نظام در جهت  مایوس کردن بدنه پرستاری و سنگ اندازی در جهت ایفای مطالبات از طریق قانونی است. طرح و پیشنهاد و حتی ابلاغ دو طرح ظربتی توسط وزارت در فاصله چند ماه و حتی در فاصله ی استقرارسازمان نظام صنفی  پرستاری می تواند شروع چالش های فراوانی در مجموعه ی سیستم درمان کشور باشد که متاسفانه به علت عدم وجود یک مرجع بی طرف در طرفین دعوا این دامنه اختلاف می تواند بسیار زیان بار و مضر در سلامت جامعه باشد.

 اولین طرح مطرح شده نوسط وزارت مبنی بر اموزش نیروهای کمک پرستاری برای انجام مراقبت های اولیه از بیماران درست در راستای سابقه چند ساله تربیت کمک بهیار توسط سازمان نظام پرستاری است و این موازی سازی و موازی کاری توسط بخش خصوصی توسط افراد مغلوب در انتخابات نظام پرستاری گذشته در واقع انداختن سنگ در پای راه خواسته های پرستاران است  همچنین افزودن فعالیت های مشترک بین کمک پرستار و پرستار راهکاری برای جذب سرمایه توسط بخش خصوصی دخیل در طرح و تامین کمبود نیروی پرستاری است 

در کنار این طرح ؛ طرح تربیت پرستار توسط بیمارستان های درمانی از جلوه و الگوی خاصی پیروی می کند از انجایی که تربیت پرستار منحصرا توسط دانشکده های پرستاری و از طریق ازمون سراسری برگزار می شود و این دخالت بخش خصوصی در تربیت پرستار با توجه به حساسیت کار درمان و حفظ جان بیماران از مصداق های تغییر جهت در سیاست های کلی در سیستم درمان کشور و سیاست های کلی نظام است که ضرورت دارد این تغییر توسط مجاری ذیصلاح و تصمیم گیر و تصمیم ساز گرفته شود و اختیار کار از دست عده ای معدود با جهت گیری های مشخص خارج شود .